Την περασμένη Τετάρτη (27 του Νοέμβρη) τα ρολόγια γύρισαν κάμποσα χρόνια πίσω στην κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου. Αλλά ας είμαι πιο συγκεκριμένος: το λαϊκό μαγαζί έκανε πρεμιέρα στο αγαπημένο μας στέκι του Νέου Κόσμου, το οποίο μετατράπηκε σε λαϊκή σκηνή φιλοξενώντας αγαπημένα παλιά και νέα λαϊκά τραγούδια. Τα τραγούδια των «παλιών», του Καζαντζίδη, του Χιώτη, του Αγγελόπουλου έδιναν τη σκυτάλη σε τραγούδια των «νέων», του Σιώτα, της Καραπατάκη, του Πάππου, σε ένα γλέντι για κάθε ηλικία.

Ποιοι αποτελούν, όμως, το λαϊκό μαγαζί; Τα καλύτερα ονόματα της «πιάτσας» (μετά το live γίνομαι κι εγώ «λαϊκός»). Λαϊκό μαγαζί είναι οι: Φώτης Σιώτας (βιολί-φωνή), Μανώλης Πάππος (μπουζούκι), Δημήτρης Σίντος (πλήκτρα- λαούτο), Ντάσο Κούρτι (Ακορντεόν), Γιώργος Φουντούκος (κιθάρες), Μιχάλης Δάρμας (Κοντραμπάσο), Μιχάλης Μπακάλης (κρουστά), Γιάννης Μπαξεβάνης (ήχος) και στις φωνές οι :Ιουλία Καραπατάκη, Ανατολή Μαργιόλα και Βασίλης Προδρόμου.

Κάνοντας σούμα: το λαϊκό μαγαζί είναι μια παρέα από νέους και παλιούς δεξιοτέχνες μουσικούς με πολλή όρεξη και αγάπη για το λαϊκό τραγούδι. Είναι, όμως, το λαϊκό μαγαζί και κάτι πολύ παραπάνω. Είναι μια απλή ιδέα που επιχειρεί κάτι πολύ σύνθετο και δύσκολο: να φέρει τη νέα και την παλιά γενιά κοντά. Να τους κάνει να γλεντάνε μαζί.

Και έχω ένα πολύ απλό παράδειγμα για να δικαιολογήσω αυτό που λέω.

Όντας νεαρός και προερχόμενος από μια γενιά που όχι μόνο έχει γυρίσει την πλάτη στο λαϊκό τραγούδι, αλλά το έχει μπερδέψει κιόλας στο μυαλό της με το ελαφρύ, εμπορικό τραγούδι του σήμερα, δεν είχα πολλές συμμετοχές, όταν ρώτησα ποιος ήθελε να κατέβει μαζί μου στον Σταυρό του Νότου, για να ακούσουμε λαϊκά. Έτσι, πήρα παρέα μου την παλιά γενιά. Τον πατέρα μου.

Με το που ξεκίνησε το live και ακούστηκαν κάποια τραγούδια από τα «δεύτερα» (το νέο δίσκο των Σιώτα- Καραπατάκη- Γκόνη) έκανα τον γνώστη, μαθαίνοντας στον πατέρα μου ποιοι είναι αυτοί οι νέοι μουσικοί που καταφέρνουν και γράφουν λαϊκά όπως παλιά (ο ίδιος τα παραδέχτηκε, δεν τα λέω εγώ). Όταν, όμως, άρχισαν τα του Αγγελόπουλου, του Μητροπάνου και του Τσιτσάνη ο πατέρας μου πήρε την αφορμή να μου μάθει όχι μόνο τα τραγούδια αλλά και να μου πει ιστορίες για τα γλέντια του τότε, για το πόσο όμορφα είναι ντυμένα αυτά τα τραγούδια με αναμνήσεις.

Το τέλος; Γυρίσαμε σπίτι ο καθένας με καινούρια πράγματα στο μυαλό του. Ο μεν πατέρας μου με νέους μουσικούς για να ψαχτεί και εγώ με νέα μουσικά μονοπάτια να εξερευνήσω παραπάνω.

Αυτό είναι το λαϊκό μαγαζί: μια παρέα που συμφιλιώνει μουσικά τους νέους με τους παλιούς. Με άλλα λόγια μαθαίνει στους παλιούς ότι ο νέος είναι ωραίος (και μπορεί να δημιουργήσει μουσικά ισάξια με τους παλιούς) και στους νέους ότι ο παλιός είναι αλλιώς (και έχει κι αυτός πράγματα να μας μάθει).

Για τον Octava Radio

Γιάννης Χ.

Φωτογραφίες: Anouzi