Οσοι δεν γνωριζετε η δεν εχετε ακουσει για τον Ναπολεοντα Σουκατζιδη καλο θα είναι να τον ψαξετε,προκειται ισως για έναν από τους συγχρονους ηρωες της εποχης εκεινης,ενας ανθρωπος που εδωσε τη ζωη του για τον υπερτατο σκοπο που δεν ηταν άλλος από την ελευθερια αλλα και τη συνεπεια στην ιδεολογια του.
Ο Ν.Σ συνεληφθη καπου στα μεσα της δεκαετιας του 1930 ως κομμουνιστης για τους αγωνες του στο συνδικαλιστικο κινημα , την περιοδο του Β’ παγκοσμιου πολεμου βρισκεται στο στρατοπεδο του Χαιδαριου οπου σαν διερμηνεας χρησιμοποιηται από τους Γερμανους προκειμενου να συννενοουνται με τους κρατουμενους.Ενας ρολος δυσκολος και απαιτητικος αφου θα επρεπε συχνα να είναι παρον στα βασανιστηρια αλλα και πολλες φορες στο θανατο συντροφων και φιλων του.Ο ιδιος εκτελεστηκε με τους 200 της Καισαριανης την πρωτομαγια του ’44 αρνουμενος να δωσει την θεση του σε καποιον αλλον προκειμενου εκεινος να σωθει.Πιστος κομμουνιστης,πιστος πατριωτης και ιδεολογος μεχρι τελους.
Ο κυκλος των ματαιων πραξεων λοιπον ειναι μια παρασταση οπου περιγραφει τη ζωη του από την περιοδο που ως προσφυγας ηρθε στη Κρητη από τη Μ.Ασια ,τις κακουχιες του ιδιου και της οικογενειας του ,την συλληψη του ,την φυλακιση του αλλα και βεβαια την εκτελεση του τον Μαιο του ’44.
Μια παρασταση που αποτυπωνει όχι μονο την δικια του ζωη αλλα βαδιζει παραλληλα με μια Ελλαδα που εκεινα τα χρονια βιωνε τις τρομακτικοτερες στιγμες της…Μικρασιατικη καταστροφη,Γερμανικη κατοχη,πεινα ,δυστυχια ,ανεχεια.Μια Ελλαδα που παλευει να σταθει να στα ποδια της ,να αντισταθει,να μην λυγισει μπροστα στο κακο αλλα που δυστυχως δεν τα καταφερνει.
Μια παρασταση που αφηνει μια γλυκοπικρη γευση στο τελος ,από τη μια ο θανατος και από την άλλη ο ηρωισμος..δυο εννοιες που πολλες φορες η μια είναι συνεχεια της αλλης.Μια παρασταση που δειχνει ξεκαθαρα ποσο πολυ χρειαζονται ακομα και σημερα ανθρωποι σαν τον Ν.Σ,μια παρασταση που μας λεει ότι δεν μπορει να καθομαστε με σταυρωμενα χερια όταν φασιστικα στοιχεια και πρακτικες κανουν την εμφανιση τους με οποιαδηποτε μορφη,δεν μπορουμε να ανεχτουμε την φασιστοποιηση μια κοινωνιας και να μενουμε απραγοι…
Δυο ηθοποιοι που δινουν το καλυτερο τους εαυτο επι σκηνης ,που σε κανουν να δακρυσεις ,να χαμογελασεις,να ανατριχιασεις.Νιωθουν πραγματικα τη κάθε λεξη ,τη κάθε παραγραφο τη κάθε γραμμη αυτου του εργου και κανουν το θεατη να μενει καθηλωμενος στη θεση του.
Τη θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία υπογράφει η Αγγελική Κασόλα. Τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη ζωντανεύει επί σκηνής ο Γιάννης Καρούνης και την αρραβωνιαστικιά του Χαρά Λιουδάκη – Κυπραίου η Ειρήνη Μελά. Τη μουσική
επιμέλεια υπογράφει ο Αλέξης Βάκης και τη σκηνογραφική-ενδυματολογική επιμέλεια η χαράκτρια Ευτυχία Ροδοπούλου. Τους φωτισμούς η ομάδα πείρα(γ)μα και τις φωτογραφίες της παράστασης η Χριστίνα Σαρλάμη.
«Γιατί έρχονται στιγμές που οι νεκροί χρειάζονται τους ζωντανούς και οι ζωντανοί
τους νεκρούς…»
Για τον Octava Radio
Νικολας Θ.