‘Εκτη χρονιά που διοργανώνεται το συγκεκριμένο Blues Festival που είχαμε την τιμή να παρακολουθήσουμε. Παρόντες και φέτος οι αγαπημένοι μας Blues Wire πλαισιωμένοι από μπάντες φρέσκες, από το νέο αίμα της σκηνής της Αθήνας.
Πρώτη μέρα Παρασκευή και κρύο πολύ αλλά μόνο έξω…το live ξεκίνησε αμέσως χωρίς καθυστέρηση κι οι Lazytrains που θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στο φετινό European Blues Contest που θα γίνει στην Ολλανδία,ανέβηκαν στη σκηνή ασυγκράτητοι,ορμητικοί και γεμάτοι κέφι.Αμέσως ξεχάσαμε το κρύο κι άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα κοντομάνικα.Με καινούργια δικά τους τραγούδια κι εκρηκτικές διασκευές,τα αίματα άναψαν γρήγορα κι η τραγουδίστρια τους Μαρία Ιωαννίδου βρέθηκε κάτω από τη σκηνή για να μας βάλει στο παιχνίδι.
Εξαιρετική μπάντα της οποίας τα μέλη συνεργάζονται άψογα και μεταδίδουν το κέφι τους σε ελάχιστο χρόνο σε όλο το κοινό με δικό τους πρωτότυπο υλικό που ξεπέρασε κάθε προσδοκία.Τούς ευχόμαστε ολόψυχα καλή τύχη στην Ολλανδία όπου είναι σίγουρο ότι θα εντυπωσιάσουν και θα κλέψουν καρδιές όπως έχουν κλέψει και τη δική μας εδώ και κάτι χρόνια.
Το χρονοδιάγραμμα τηρήθηκε πιστά κι οι Lazytrains παρέδωσαν τη σκυτάλη στους Jumpin Bones που ανέλαβαν να μας κάνουν να μουσκέψουμε την ήδη ιδρωμένη φανέλα με το τρελό τους boogie.
M’ένα καινούργιο μέλος στη σύνθεση τους τον Δημήτρη Γιάλα στο κοντραμπάσο που ομόρφυνε κι άλλο την μπάντα και με την παρουσία του και με τις πενιές του.Ο Ορέστης Τσικούρης αεικίνητος,τρομερός frontman και εξαιρετικός όπως πάντα στη φυσαρμόνικα,πλαισιωμένος απο τον εκπληκτικό Νίκο Τζαβάρα που όσο περνάει ο καιρός λύνεται και μας αποκαλύπτει ότι δεν είναι μόνο φανταστικός κιθαρίστας αλλά και εξίσου καλός τραγουδιστής.Όλοι μαζί μας έκαναν να συνεχίσουμε το χορό που είχαμε αρχίσει με τα τραγούδια των Lazytrains.
Οι Blues Wire με τη σειρά τους έπαιξαν μόνο τέσσερα τραγούδια δίνοντας όπως πάντα τον καλύτερο τους εαυτό για να περάσουν στο αγαπημένο τους “άθλημα” που είναι το τζαμάρισμα με αγαπημένους φίλους αλλά και νέους μουσικούς αφού όσα χρόνια τους παρακολουθώ δεν διστάζουν λεπτό να μοιραστούν τη σκηνή με ταλαντούχους ανθρώπους ασχέτως ηλικίας,προ’υ’πηρεσίας και περγαμηνών.Δύο φυσαρμόνικες,Ορέστης Τσικούρης και Γιάννης Παχύδης μαζί τους κι ενα One Way Out που με τις δυο κιθάρες του Ηλία Ζά’ι’κου και του Νίκου Τζαβάρα θύμιζε τόσο μα τόσο το One Way Out των Allman Brothers.
Κορυφαία στιγμή αυτού του τζαμαρίσματος η παρουσία του Γρηγόρη Γιαρέλλη τον οποίο είχα πολύ καιρό ν’ακούσω να μεγαλουργεί παίζοντας μπλούζ.Ο ιδιαίτερα σεμνός Γρηγόρης που είχε προκαλέσει αίσθηση με το προσωπικό του άλμπουμ με μπλούζ συνθέσεις μας έκανε να παραμιλάμε σε βαθμό που να μην ξέρω τι να γράψω αφού δε βρίσκω πραγματικά λόγια για να περιγράψω το μεγέθος του ταλέντου του.
Την επόμενη μέρα κόσμος πολύς και μάλιστα νεαρόκοσμος.Το πρόγραμμα ξεκίνησαν οι Blues Vaders δλδ. οι Evangelos Tsiggos φωνή και κιθάρα,Γιάννης Γιαννόπουλος στα πλήκτρα,Παναγιωτης Θεοτικος στο μπάσο,Mitsos Xi στα Drums και Remali Frank στην κιθάρα.Οι Blues Vaders είναι μια παρέα φίλων ,που γουστάρει να γκρουβάρει ,να μπλουζάρει ,να ροκάρει ,να τζαμάρει ,στις πρόβες και στα Live .Περνάει καλά στα παρασκήνια και αυτό βγαίνει και στον κόσμο που γούσταρε τρελά και την καταβρήκε με τα τραγούδια τους,όπως μας λέει η αόρατη συνεργάτιδα.Για να μη λέτε ότι δεν είμαι αντικειμενική,ζητήθηκε η βοήθεια του απλού θεατή ο οποίος κατευχαριστήθηκε και αγάπησε σύμφωνα με τις δηλώσεις του τους Blues Vaders που εκπροσωπούν επάξια την Groovy Side Of The Force.
Τώρα,δεν γνωρίζω σίγουρα αν υπήρχαν ασθενείς και πονεμένοι στο ακροατήριο,το σίγουρο είναι ότι όλοι γιατρεύτηκαν όταν εμφανίστηκαν οι 16 Strings.Ο τραγουδιστής και frontman Βαγγέλης Παπάζογλου φέρει το παρατσούκλι the Doctor κι είναι όντως ο γιατρός των πάντων.Με την παρουσία και την πρόζα του σε κάνει να ξεχνάς τα πάντα,μάρτυς μου τα γόνατα μου που ενώ πονούσαν αφόρητα υπάκουσαν στις ρυθμικές εντολές του Γιατρού και μπήκαν στο χορό.Μας έκανε και μιά πολύ ευχάριστη έκπληξη ο Γιατρός το Σάββατο αφού έπαιξε κιθάρα δείχνοντας μας ότι δεν είναι μόνο πολύ καλός τραγουδιστής και συνθέτης αλλά και άξιος κιθαρίστας.Με δικές τους συνθέσεις απο το πρώτο προσωπικό τους άλμπουμ και με εξαιρετικές διασκευές οι 16 Strings αποτελούν εγγύηση για μια υπέροχη βραδιά με μπόλικο ιδρώτα και χορό γι’αυτο μην τους χάσετε όπου τους πετύχετε.ΜΙΑ συμβουλή μόνο:Φορέστε άνετα παπούτσια και κάποιο ελαφρύ μπλουζάκι,μη μου ιδρώσετε γιατί είναι σίγουρο οτι θα ξεβιδωθείτε στο χορό όπως κάναμε όλοι όσοι βρεθήκαμε στο σετ τους!!!
Το Σάββατο οι Blues Wire μας έδωσαν να καταλάβουμε who’s the boss παίρνοντας μας ξανά,για δεύτερη μέρα τα μυαλά,σε βαθμό μάλιστα που η αόρατη συνεργάτης να μη μπορεί να συνέλθει ακόμα από αυτό που παρακολούθησε.Το τραγούδι που έγραψε ο Ηλίας Ζά’ι’κος για τον τόπο καταγωγής του την αποτελείωσε και θα χρειαστεί χρόνο για να συνέλθει.Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το τραγούδι θα βρίσκεται στο repeat για πολύ καιρό.Στο τζαμάρισμα;Νέστορας Αποστολόπουλος,Μπάμπης Τυρόπουλος,Γιάννης Αναστασάκης,Ορέστης Τσικούρης.Δεν ξέρω αν θα πάψει να με εντυπωσιάζει ο Ηλίας γι’αυτή του τη χειρονομία…για το να ανεβάζει στη σκηνή νέους μουσικούς που είτε είναι στήν αρχή της σταδιοδρομίας τους είτε δεν είναι ευρύτερα γνωστοί,ανοίγοντας έτσι το δρόμο στα νέα παιδιά για να συνεχίσουν.Θα πρέπει να βρεθείτε σ’ενα τέτοιο λάιβ για να δείτε τη χαρά που νιώθει ο Ηλίας βλέποντας αυτά τα νέα παιδιά να παίζουν αυτά που παίζουν.Πώς να μη νιώθεις σεβασμό γι’αυτόν τον άνθρωπο που βάζει στην άκρη όνομα,ιστορία,εμπειρία,ταλέντο και μοιράζεται με αυτά τα φρέσκα πρόσωπα τη σκηνή;
Ο σεβασμός ήταν η λέξη κλειδί σ’αυτή τη διοργάνωση,κυρίως ανάμεσα στους μουσικούς και τα σχήματα που εναλλάσονταν…κανείς δεν “έφαγε” λεπτό απο τον επόμενο ακόμα κι όταν ο κόσμος ζητούσε κι άλλο.
Φάγαμε λίγο κρύο παραπάνω περιμένοντας ν’ανοίξουν οι πόρτες αλλά ζεσταθήκαμε τόσο πολύ μετά!!!!Και δε ζεστάθηκε μόνο το σώμα μας,ζεστάθηκε πάνω απ’όλα η ψυχή μας!!!
The Blues is my business και ανυπομονούμε ήδη για το 7ο…