Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ διοργάνωσε, για 2η φορά, μια τριήμερη γιορτή αφιερωμένη στην ιστορία της ελληνικής ροκ σκηνής, με τη συμμετοχή σχημάτων και μουσικών, νεώτερων και παλαιότερων, όπου η συνεύρεσή τους ένωσε ξανά παλιούς γνώριμους και αγαπημένους συνεργάτες, ξύπνησε μνήμες, και δημιούργησε νέες γνωριμίες, φιλίες, εντυπώσεις…

Σάββατο 11/1 και οι ήχοι της rock μουσικής δονούσαν το χώρο του ΙΛΙΟΝ plus.

Χαρήκαμε παλαιότερα και πολύ γνωστά συγκροτήματα και μουσικούς αλλά και νεότερα, όπως τους εκρηκτικούς Why Not? που άνοιξαν τη βραδιά, με την Μαρία Στεφανιδάκη στα φωνητικά και τους Περικλή Παλαμιώτη κιθάρα, Γιάννη Γκούφα μπάσο και Θοδωρή Μοτάκη στα ντραμς, όλοι τους με σπίθα και πάθος για τη μουσική.

Υπέροχες στιγμές, καθώς μουσικοί ξαναβρίσκονταν στην ίδια σκηνή μετά από χρόνια, όπως ο Παναγιώτης Χαραμής στο μπάσο δίπλα στο Γιώργο Μακρή και τον Τίμο Χατζηιωάννου πλήκτρα από τους Zoolixo λίγο, ενώ στα ντραμς βρισκόταν ο Κ. Αμανατίδης και στην κιθάρα ο Κ. Σοκορέλης. Μοναδική στιγμή το μουσικό σμίξιμο του Γιάννη Δρόλαπα με τον Λουκά Σιδερά και τον Π. Χαραμή, φέρνοντας στη μνήμη μας τους DIESEL.

Οι Simos Kokavesis & Co (Κοκαβέσης – Γιαννάτος – Λογοθέτης) ηλέκτρισαν μοναδικά την ατμόσφαιρα!!!!

Ο Δημήτρης Πολύτιμος, αιώνιος έφηβος στο πλάι του Aντρέα Γκομόζια στο σχήμα A.Gomozias Listen to the Past και στους Ζαφείρη Τσίναλη και Θοδωρή Τσαμερτζή, μια μπάντα που τολμάει να παίζει με δύο ντραμερς και να εντυπωσιάζει, τον Φ. Δασκαλάκη μπάσο και Ν. Δαμουλιάνο πλήκτρα, οι Jurassic Band με τον Τάκη Μακρή σταθερή αξία, τη Χριστίνα Μακρή και τον Χρήστο Σιγαλό στα φωνητικά, τον Πέτρο Φρονίστα μπάσο και τον Χρήστο Κουράση στα ντραμς, οι Vavoura Band το πάντα εντυπωσιακό τρίο με Γ. Δρόλαπα, Βαβούρα & Θ. Ανδρέου, οι δυναμικοί και ευαίσθητοι Bluesbirds με τους Α. Γκομόζια και τον Γ. Κοζάτσα στις κιθάρες και τα φωνητικά, Π. Βασιλείου μπάσο, ντραμς τον Τ. Λιαρμακόπουλο και τον Ν. Δαμουλιάνο στα πλήκτρα, που έκλεισαν με τον καλύτερο τρόπο αυτή την μακριά βραδιά… όλοι εξαίρετοι και μοναδικοί!!!!

Μεγάλη έκπληξη ήταν η συνεύρεση του Lukas Sideras trio, με τον Λουκά, τον Γιαννάτο και τον Κοκαβέση κυριολεκτικά να τα σπάνε.

 

Η Κυριακή 12/1 ήταν γεμάτη από ωραίες εκπλήξεις και πολύτιμες στιγμές.

Το ξεκίνημα δόθηκε μέσα σε μια πολύ ευχάριστη ατμόσφαιρα που δημιούργησαν ο ασυγκράτητος Τάσος Φωτοδήμος στα ντραμς, ο Γιώργος Βαρτής στο μπάσο και ο αστείρευτος G. Blues Kyttaris με τις «ιδιαίτερες» κιθάρες του-προσωπικές του πρωτότυπες δημιουργίες !!!

Ο βιρτουόζος  Γιώργος Ζήκος στην κιθάρα και στα φωνητικά με τους Zero Zero, τον υπέροχο Άκη Πετρινιώτη στο μπάσο και τον Βασίλη Καλιάμπετσο στα ντραμς μας ξεσήκωσε για τα καλά με τις εξαιρετικές πενιές του και μας έδειξε πώς είναι κι εξαιρετικός σώουμαν χωρίς υπερβολές και ποζεριλίκια.

Ακολούθησε ο Γιώργος Στεφανάκης από τους ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ ….μόνος μπροστά στο πιάνο του …κατάφερε με απίστευτη ευκολία να μας συγκινήσει, να ρίξει τους τόνους και να γαληνεύσει την ψυχή και το μυαλό μας με την ευαισθησία των συνθέσεών του, με την υπέροχη φωνή και την ταπεινότητά του.

Η σκυτάλη πέρασε στους The BitterSweet,με μία πανδαισία ψυχεδελικών και prog rock συνθέσεων με κινητήρια δύναμη τον Ν.Αλαβάνο (που γράφει μουσική και στίχους) στην κιθάρα και στα φωνητικά έχοντας δίπλα του εξαιρετικούς μουσικούς σαν τον Αντώνη Γκούφα στις κιθάρες,τον Κωνσταντίνο Κοντονίκα στο μπάσο, τον Κωνσταντίνο Μέξη στα πλήκτρα και τον Χρήστο Ζελελίδη στα τύμπανα.

Άλλο ένα σπουδαίο συγκρότημα βρέθηκε στη σκηνή του ΙΛΙΟΝ plus….,κι αυτό ήταν οι Ribbons of Euphoria! Με βάση το blues-rock και το φλερτάρισμά τους με ψυχεδελικά και progressive στοιχεία, οι εκπληκτικοί μουσικοί του σχήματος Σταύρος Ζουλιάτης στη φωνή, Νίκος Πουλάκης κιθάρα και φωνή, Χάρης Μπότσης στα πλήκτρα,Θανάσης Στρογγύλης στα ντραμς και Γιάννης Τζιοτζιοβίλης στο μπάσο, «έβαλαν φωτιά» και μας απογείωσαν. Στη συνέχεια απολαύσαμε την εκπληκτική rock μπάντα των Golden Nugget στην προσωπική της δουλειά. Ο Γιώργος Λαγογιάννης στα πλήκτρα και στη φωνή, ο Θανάσης Γκιουλέας στο μπάσο, ο Γιάννης Γκιουλέας στην κιθάρα και ο Δημήτρης Γρηγοριάδης στα ντραμς κέρδισαν με το σπαθί τους  το ζεστό χειροκρότημα για τις συνθέσεις τους αλλά και για την αμεσότητά τους. Λίγο πριν πέσει η αυλαία οι υπέροχοι Limpin Express δλδ. οι Κώστας Ραγιαδάκος μπάσο, Αντρέας Καστανάκης κιθάρα και Κώστας Ζέρβας ντραμς, ένα rock & blues συγκρότημα με απίστευτη ενέργεια και δεξιοτεχνία, κράτησαν ηλεκτρισμένη την ατμόσφαιρα με τα δικά τους τραγούδια και καταχειροκροτήθηκαν. Κι ενώ όλα έδειχναν πως η βραδιά πλησίαζε στο τέλος της…..εμφανίστηκαν Τα Ρεμάλια!!!Μια μπάντα που θέλησε να τελειώσει αυτό το 2ήμερο με το δικό της πολύ ιδιαίτερο τρόπο!!!Ο Λευτέρης Κάτσας στο μπάσο, ο Γιώργος Ιατρίδης στην ακουστική κιθάρα και φωνή, ο Κωνσταντίνος Αποστολέας στο βιολί και ο « δανεικός» ντράμερ από τους Limpin Express, Κώστας Ζέρβας έδωσαν μια άλλη νότα, τραγουδώντας Σιδηρόπουλο σε ένα πανέμορφο jam.

Συμπεράσματα που βγήκαν….

Μεγάλοι άνθρωποι αλλά….το κέφι κι η ΡΟΚΙΑ ξεχειλίζουν γιατί το ροκ ΔΕΝ εχει ηλικία.

Τι μπορεί να κάνει ένας κιθαρίστας χωρίς πετάλια; ΠΑΠΑΔΕΣ!!!Το απέδειξαν ξεκάθαρα οι Τάκης Μακρής, Γιάννης Δρόλαπας, Αντρέας Γκομόζιας….

Τι μπορεί να κάνει ένας κιθαρίστας με 85 πετάλια που διαθέτει ταλέντο και ΞΕΡΕΙ να τα χειρίζεται σωστά χωρίς ποζεριλίκια και υπερβολές; ΘΑΥΜΑΤΑ ταδε έφη Νίκος Πουλάκης των Ribbons of Euphoria!!!!

Πόσο ροκ είναι κάποιος που δεν κατατρέχεται από το φάντασμα του Jimi Hendrix? Απίστευτα πολύ όπως μας έδειξε ο Γιώργος Ζήκος.

Πόσο συνεπής και επαγγελματίας μπορεί να είναι ένας μουσικός με βαρύ όνομα όπως ο Johnny Vavouras?Σε βαθμό κακουργήματος μάλιστα, παραχωρώντας τη σκηνή στους επόμενους αφού όλοι πρέπει να παίξουν!!!

Πόσο εύκολα γίνεται κάποιος αγαπητός και κερδίζει το κοινό; Η περίπτωση των Zoolixo Λίγο που μοίρασαν κέφι κι έκαναν τον κόσμο να τραγουδά. Το ίδιο κι ο Γιώργος Στεφανάκης, η επιτομή της λιτότητας μ’ ένα πιάνο, απίστευτη γλυκύτητα και υπέρμετρη σεμνότητα.

Πώς είναι μια μπάντα που παίζει χαρντ ροκ και περνάει καλά; Σκέτο ΧΡΥΣΑΦΙ σαν τους Golden Nuggets που το γλεντούσαν επί σκηνής, χαμογελαστοί, πειράζοντας ο ένας τον άλλον, μια παρέα που έστελνε το κέφι της και σε μάς αποκάτω.

Υπάρχει ελληνικό progressive rock? Υπάρχει, είναι πολύ καλά και νιώθει….Euphoria!!!

Τι πάει να πεί….ΡΕΜΑΛΙΑ;Μια χαρά παιδιά με το δικό τους πρωτότυπο ήχο που βρέθηκαν πάνω στη σκηνή προβάροντας τα τραγούδια τους στα σκαλοπάτια έξω από το Ίλιον Plus που έβαλαν το δικό τους χρώμα σε αγαπημένα τραγούδια ερμηνεύοντας τα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ!!!

ΠΟΣΟ εύκολο είναι να συντονιστεί όλο αυτό; ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ δύσκολο και πάρα πολύ εύκολο να ξεφύγουν οι χρόνοι πράγμα που έγινε την πρώτη μέρα…δύο μπάντες δεν εμφανίστηκαν αφού η ώρα πέρασε και οι φίλοι που ήρθαν να τους δουν έφυγαν απογοητευμένοι για να προλάβουν τα ΜΜΜ…εδώ μπαίνει η παράμετρος που λέει ότι δε χρειάζεται μόνο να τηρείται ΑΥΣΤΗΡΑ το χρονοδιάγραμμα αλλά και να υπάρχει ΣΕΒΑΣΜΟΣ ανάμεσα στους καλλιτέχνες. Η δεύτερη μέρα μας το απέδειξε περίτρανα…το χρονοδιάγραμμα τηρήθηκε, έπαιξαν ΟΛΟΙ και υπήρξε χρόνος για μια επιπλέον μπάντα ευτυχώς γιατί έτσι απολαύσαμε τα Ρεμάλια που μας συστήθηκαν ΠΡΩΤΗ φορά!

Η μεγάλη μπορεί γιορτή να τελείωσε η ΑΝΤΙΘΕΣΗ όμως συνεχίζει να κάνει σχέδια και να δουλεύει σκληρά, επίμονα και με ανιδιοτέλεια. Ίσως να είναι πολύ δύσκολο για αρκετούς να καταλάβουν ή να πιστέψουν ….,πως όσος κόπος και προσπάθεια καταβάλλεται δεν έχει κανένα μα κανένα προσωπικό οικονομικό ή άλλο όφελος παρά μόνο την ηθική ικανοποίηση που πηγάζει από την αγάπη προς τη μουσική και τη ζωή με μουσική κι αισθητική. ‘Οποιος όμως βρίσκεται κοντά το αντιλαμβάνεται με την πρώτη.

Επι του πιεστηριου: ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ διορθωση…ο μπασιστας που επαιξε με τους Ribbons of Euphoria είναι ο Χάρης Σιδέρης!!

Ραντεβού στα επόμενα!!!!