Γεια σας,
Είμαι η Βούλα και είναι η πρώτη φορά που επικοινωνώ με κόσμο ¨άγνωστο¨ χωρίς να τον κοιτώ στα μάτια. 

Το ραδιόφωνο ήταν πάντα ανοιχτό στο σπίτι μας, από τότε πού θυμάμαι τον εαυτό μου. Ήταν η επαφή μας με όλα εκείνα τα μαγικά, τη μουσική, τα παραμύθια, το θέατρο-εκείνο το υπέροχο Θέατρο της Δευτέρας-, τις συνεντεύξεις ¨σημαντικών¨ προσώπων…

Και όταν ακόμα βάλαμε την τηλεόραση στη ζωή μας, κάπως αργά είναι η αλήθεια, το ραδιόφωνο παρέμεινε ο αγαπημένος συνδετικός κρίκος κυρίως με τη μουσική. Το ιντερνετικό ραδιόφωνο μπήκε στη ζωή μου εδώ λίγα χρόνια, όταν δεν έβρισκα στα fm τη μουσική και τα λόγια-συζητήσεις που έψαχνα.

Με πολλούς από σας έχουμε συναντηθεί σε καλοκαιρινές συναυλίες, ένα απ΄ τα δύο πράγματα για τα οποία θέλω το καλοκαίρι-το άλλο είναι η θάλασσα-, και σε χειμωνιάτικες ζωντανές εμφανίσεις αγαπημένων καλλιτεχνών.

Η μουσική είναι ένα απ΄ τα πολύ λίγα πράγματα που μπορούν να σε κάνουν να πιάσεις κουβέντα μ΄ έναν άγνωστο, να κάνεις γνωστούς, φίλους, να μη νοιώθεις ποτέ μόνος κι ας βγάζεις ένα μόνο εισιτήριο. Κάπως έτσι γνωριστήκαμε με τον Νικόλα και τη Γιώτα (και τη Μαρία). 

Δεν σας κρύβω ότι έχω μια λαχτάρα γι αυτό που πρόκειται να (ξανά)ζήσω, κι εσείς μαζί μου ελπίζω.