Η αφορμή που έριξε την πρώτη σταγόνα μελάνι και πάτησε το πρώτο πλήκτρο ήταν το ελληνικό Me Too. Θέλαμε τραγουδώντας να φωτίσουμε μία άλλη μετάφραση. Το me too να εμφανιστεί σαν έκφραση αλληλεγγύης: «Κι εγώ μαζί σου».

Οι μέρες κύλησαν, το τραγούδι έμενε το ίδιο και η βία σαν σκυτάλη πήγαινε από χέρι σε χέρι. Και τα δικά μας στόματα ήθελαν κάτι να αρθρώσουν. Με ίδιο τραγούδι και διαφορετικό τραγούδισμα, δηλώνουμε μία υπόσχεση σε όλα τα θύματα κακοποίησης, εκμετάλλευσης και φόβου πάσης φύσεως.

Φτιαγμένο με υλικά του παρόντος, ένα τραγούδι σαν μία φωνή σε διαδήλωση για τον διαρκή αγώνα διεκδίκησης ενός μέλλοντος που μόνο θα χαμογελάει